در ساختار پیچیده اتومبیل های مدرن ، سیستم تعلیق شاسی بدون شک بخش مهمی از اطمینان از راحتی رانندگی و عملکرد عملکرد است. اگرچه آنها معمولاً در زیر بدن ماشین پنهان می شوند و توسط اکثر رانندگان مورد توجه قرار نمی گیرند ، اجزای تعلیق شاسی خودرو یک کار حیاتی داشته باشید: از اطمینان از تماس پایدار بین چرخ ها و جاده برای جذب برجستگی در هنگام رانندگی ، نقش سیستم تعلیق را نمی توان دست کم گرفت.
سیستم تعلیق خودرو عمدتاً از دو مؤلفه اساسی تشکیل شده است: چشمه و کمک فنر. چشمه ها وظیفه جذب و ذخیره انرژی را بر عهده دارند ، در حالی که کمک های فنر (همچنین به عنوان میراگرها نیز شناخته می شوند) وظیفه کنترل ریباند چشمه ها را بر عهده دارند تا اطمینان حاصل شود که چرخ ها می توانند پس از مواجهه با برآمدگی ، به سرعت تماس با جاده را بازیابی کنند.
انواع بهار
چشمه های سیم پیچ: رایج ترین نوع بهار در اتومبیل های مدرن ، با مزایای ساختار ساده ، وزن سبک و فضای کوچک.
چشمه های برگ: در مدل های قدیمی تر و بسیاری از وسایل نقلیه چهار چرخ دار ، آنها از چندین لایه ورق های فلزی ساخته شده اند که به هم متصل هستند و با خم شدن ورق های فلزی انرژی را جذب می کنند.
نوار پیچشی: نوار فلزی که بدن و پیوند پایین سیستم تعلیق را به هم وصل می کند و با پیچاندن برجستگی ها را جذب می کند.
ضربه گیر
کمک کننده فنر معمولاً پیستونی است که پر از روغن است. هنگامی که چرخ با یک برآمدگی روبرو می شود ، پیستون در روغن حرکت می کند و ریباند چشمه را از طریق مقاومت جریان روغن کند می کند. این مقاومت جریان را می توان با تنظیم قطر سوراخ روی پیستون تغییر داد و در نتیجه اثر جذب شوک را تنظیم کرد ، که به آن میرایی گفته می شود.
سیستم های تعلیق را می توان با توجه به طراحی آنها به دو دسته تقسیم کرد: تعلیق غیر مستقل و تعلیق مستقل.
سیستم تعلیق غیر مستقل ، که به عنوان سیستم تعلیق رانده نیز شناخته می شود ، توسط چرخ های چپ و راست که یک محور ثابت را به اشتراک می گذارند مشخص می شود. این طرح هنوز در تعلیق عقب کامیون ها و برخی از اتومبیل ها رایج است. اما یک نقطه ضعف آشکار تعلیق غیر مستقل این است که وقتی یک چرخ با یک برآمدگی روبرو می شود ، کل محور ارتعاش می شود و بر راحتی سوار می شود و برای جلوگیری از رول بدن مساعد نیست.
سیستم های تعلیق مستقل به هر چرخ اجازه می دهد تا به طور مستقل حرکت کند و بدین ترتیب برآمدگی ها را به طور مؤثر جذب می کند و باعث بهبود راحتی و رسیدگی به سوار می شود. انواع تعلیق مستقل مشترک در اتومبیل های مدرن عبارتند از:
تعلیق مک فرسون: این یک سیستم تعلیق جلو ساده و مؤثر است که ترکیب کمک فنرها و چشمه های سیم پیچ را برای تشکیل یک واحد تعلیق فشرده و سبک ، به ویژه برای وسایل نقلیه چرخ جلو مناسب می کند.
پیشرفت تکنولوژیکی در سیستم های تعلیق
با توسعه فناوری ، سیستم های تعلیق نیز به طور مداوم در حال نوآوری هستند. فن آوری های جدید مانند سیستم تعلیق هوا و تعلیق الکتریکی به تدریج در مدل های سطح بالا اعمال می شود. این فناوری ها می توانند با تنظیم سفتی و میرایی تعلیق به طور خودکار مطابق با شرایط جاده و حالت های رانندگی تنظیم شوند تا بهترین تجربه رانندگی را ارائه دهند.
با توجه بیشتر به حفاظت از محیط زیست و پایداری ، خودروسازان در حال بررسی نحوه استفاده از مواد سبک تر و سازگار با محیط زیست در سیستم های تعلیق برای کاهش مصرف سوخت و انتشار دی اکسید کربن هستند. در عین حال ، ظهور مداوم فن آوری های جدید ، مانند لاستیک های خود ترمیم و استفاده از مواد سبک وزن ، همچنین تأثیر عمیقی بر طراحی و عملکرد سیستم های تعلیق خواهد گذاشت. $ $ $