در مهندسی مدرن خودرو ، اجزای تعلیق شاسی خودرو نقش حیاتی ایفا کنید. این نه تنها پلی است که بدن و چرخ ها را به هم وصل می کند ، بلکه یک عامل اصلی در تعیین پایداری رانندگی وسیله نقلیه ، راحتی و ایمنی است.
سیستم تعلیق شاسی خودرو عمدتاً از اجزای اصلی مانند عناصر الاستیک ، کمک فنر ، مکانیسم های راهنما و میله های تثبیت کننده تشکیل شده است. این مؤلفه ها وظایف مربوطه خود را انجام می دهند و برای مقابله با ضربه و لرزش ناشی از سطوح جاده ای ناهموار همکاری می کنند.
عناصر الاستیک: مانند چشمه های سیم پیچ و چشمه های برگ ، عملکرد اصلی آنها پشتیبانی از وزن بدن وسیله نقلیه و جذب و انرژی بافر هنگام تأثیر چرخ ها است. چشمه های سیم پیچ به دلیل خاصیت خاصیت ارتجاعی و ساختار جمع و جور در سیستم های تعلیق مستقل اتومبیل ها به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند. در حالی که چشمه های برگ بیشتر در کامیون ها و سیستم های تعلیق غیر مستقل به دلیل ظرفیت قوی بارگذاری و ساختار ساده مورد استفاده قرار می گیرند.
کمک فنر: به عنوان یک مؤلفه اصلی سیستم تعلیق ، کمک فنرها انرژی لرزش را از طریق مقاومت جریان روغن در داخل آنها مصرف می کنند و از این طریق به سرعت لرزش بدن وسیله نقلیه را کاهش می دهند. این امر نه تنها باعث افزایش صافی رانندگی وسیله نقلیه می شود ، بلکه باعث افزایش چسبندگی بین چرخ ها و زمین می شود و ایمنی رانندگی را بهبود می بخشد.
مکانیسم راهنما: از جمله بازوهای کنترل ، میله های طولی و سایر مؤلفه ها ، که وظیفه انتقال نیرو و گشتاور را بر عهده دارند و هدایت مسیر حرکت چرخ ها را دارند. در طی فرآیند رانندگی وسیله نقلیه ، مکانیسم راهنما می تواند اطمینان حاصل کند که چرخ ها همیشه تماس خوبی با سطح جاده دارند و عملکرد حمل و نقل وسیله نقلیه را بهبود می بخشند.
نوار تثبیت کننده: همچنین به عنوان نوار ضد رول یا نوار تثبیت کننده جانبی شناخته می شود ، چرخ ها را در سمت چپ و راست به هم وصل می کند ، هنگام چرخش از اصل اهرم ، دامنه رول وسیله نقلیه را کاهش می دهد و پایداری دست زدن به وسیله نقلیه را بهبود می بخشد.
با توجه به ساختارهای مختلف ، سیستم تعلیق خودرو می تواند به دو دسته تقسیم شود: تعلیق غیر مستقل و تعلیق مستقل.
سیستم تعلیق غیر مستقل: چرخ ها از هر دو طرف توسط یک محور انتگرال متصل می شوند. هنگامی که یک چرخ تحت تأثیر قرار می گیرد ، چرخ دیگر نیز تحت تأثیر قرار می گیرد. این سیستم سیستم تعلیق دارای یک ساختار ساده ، کم هزینه و ظرفیت بار قوی است ، اما راحتی و ثبات رسیدگی نسبتاً ضعیف است. بیشتر در کامیون ها و اتوبوس ها استفاده می شود.
سیستم تعلیق مستقل: هر چرخ از هر طرف از طریق یک سیستم تعلیق الاستیک در زیر قاب یا بدن به حالت تعلیق در می آید. هنگامی که یک چرخ تحت تأثیر قرار می گیرد ، چرخ دیگر تحت تأثیر قرار نمی گیرد. این سیستم تعلیق می تواند راحتی و ثبات بهتر را فراهم کند ، اما ساختار نسبتاً پیچیده است و هزینه آن نیز زیاد است. بیشتر خودروهای مدرن از سیستم های تعلیق مستقل استفاده می کنند و با توجه به مدل ها و نیازهای مختلف ، آنها اشکال ساختاری مختلفی مانند مک فرسون ، چند لینک ، دزدی دوتایی و غیره را به دست آورده اند.
با پیشرفت مداوم فناوری خودرو ، سیستم تعلیق نیز به برخی از کاربردهای فنی پیشرفته تر مانند سیستم تعلیق هوا و تعلیق الکترومغناطیسی تبدیل شده است.
سیستم تعلیق هوا: با چشمه های هوا به عنوان عناصر الاستیک ، ارتفاع و سفتی بدنه وسیله نقلیه به طور خودکار از طریق کمپرسورهای هوا ، دریچه های کنترل ارتفاع و سایر اجزای تنظیم می شود. این سیستم سیستم تعلیق می تواند با توجه به نیازهای مختلف رانندگی و شرایط جاده ، بهترین عملکرد و عملکرد را فراهم کند و بیشتر در اتومبیل های سطح بالا و SUV های لوکس مورد استفاده قرار می گیرد.
تعلیق الکترومغناطیسی: فناوری ای که از نیروی الکترومغناطیسی برای کنترل سیستم تعلیق وسیله نقلیه استفاده می کند. سیستم تعلیق الکترومغناطیسی نیروی میرایی متغیر را از طریق الکترومغناطیس ایجاد می کند ، سختی تعلیق وسیله نقلیه را در زمان واقعی تنظیم می کند و تجربه رانندگی نرم و راحت تر را فراهم می کند. این سیستم تعلیق دارای سرعت پاسخ سریع ، دامنه تنظیم گسترده و عملکرد پایدار است ، اما گرانتر است و بیشتر در اتومبیل های اسپرت با کارایی بالا و اتومبیل های با کیفیت بالا استفاده می شود. $ $ $
